جراحی زیبایی پس از زایمان

معمولا دوران بارداری با افزایش هورمون های مادر و پرخون شدن محل واژن با تغییر شکل لبیا ها مواجه هستیم همچنین پس از زایمان طبیعی با باز شدن مجاری واژن میتوان شگف دیگر واژن حالت قبل خود را پیدا نمیکند  از این رو بانوان پس از زایمان به دنبال ترمیم این موارد میباشند . نکته حائز اهمیت آن است که بالافاصه پس از زایمان زمان مناسبی برای این اعمال جراحی نمی باشد و باید حدود 6 ماه پس از زایمان اقدام به این عمل نمود زیرا پس از زایمان نیز با تغییرات هورمونی رو به رو هستیم که امکان بازگشت تغییرات را به همراه دارد . این اعمال معمولا سرپایی میباشند و به سرعت بهبود می یابند.

بزرگی لب های ناحیه تناسلی میتواند موجب مشکل در هنگام ورزش و نارضایتی جنسی و کاهش اعتماد به نفس بانوان گردد.از این رو روش های متفاوتی برای زیبایی و جوان سازی این ناحیه وجود دارد که در زیر به آنها اشاره می کنیم

واژینو پلاستی: به عمل جراحی که موجب تنگ تر شدن محل واژن میگردد و شل شدگی های واژن را از بین میبرد میگویند

لبیا پلاستی : لب ها در ظاهر ناحیه تناسلی بسیار حائز اهمیت هستند لب های بزرگ میتواند موجب کاهش اعتماد به نفس بانوان گردد از این رو برش و کوچک سازی آن ها را لبیا پلاستی می نامند.

پرینورافی : این روش از تنگ کردن واژن نسبت به واژینو پلاستی کم تهاجمی تر میباشد. به این دلیل که در این روش به وسیله لیزر یا دستگاه RF به تنگ کردن و جوان سازی واژن میپردازند. دستگاه RF یک روش نوین میباشد که بدون ایجاد زخم ،درد، خون ریزی ، بیهوشی و در مدت زمان کم نتایج مطلوب را به ارمغان می آورد .در این روش که در مطب دکتر قربانی نیز ارائه میگردد بدون نیاز به دوره نقاهت و در همان جلسات ابتدایی شما شاهد تغییرات خواهید بود.

زایمان بی درد

زایمان یک تجربه ناب برای مادران میباشد. از آنجا که زایمان طبیعی با یک دوره درد همراه است اکثر مادران از این مرحله بیم دارند .از این رو روش های نوین بی دردی امروزه ارائه میگردند تا مادران را در این تجربه حمایت نمایند. این بی دردی به دو صورت انجام میشود که محبوب ترین روش آن روش بی حسی اپی دوران میباشد ،روش دیگر نیز بی حسی اسپاینال است .

تفاوت این دو بی دردی در آن است که بی حسی اسپاینال حدود 2 ساعت تاثیر دارد و در اواخر مرحله زایمان صورت میگیرد تا تاثیرات آن از بین نرود همچنین این نوع بی دردی موجب بی حس شدن نواحی کمر به پایین می گردد ؛ بی دردی اپیدوران در چند مرحله صورت میگیرد و همچنین بی دردی در یک نقطه را به ثمر می آورد

هردو این روش ها با وارد کردن سوزنی بسیار نازک تحت نظر متخصص بیهوشی به  انتهای مجرای نخاعی و تلقیح ماده بی حسی در کمر صورت میگیرد . در روش اپی دورال دارو بی حسی به تدریج تزریق میگردد. پس از تزریق دارو بی حسی به تدریج درد کاهش یافته و سیگنال های درد به مغز فرستاده نمیشوند و مادر درد را حس نمیکند. نکته مهم آن است که علی رغم از بین رفتن درد انقباضات همچنان ادامه دارند.

این دارو نه بر مادر و نه بر جنین تاثیرات سوء و مخرب ندارد .

عوارضی که به طور نادر احتمال رخداد در این روش زایمان را دارد به شرح زیر است :

• کمر درد و درد در ناحیه تزریق
• سردرد
• مشکلات تنفسی ( درصورت بروز حساسیت )
• کاهش فشار خون مادر که با کاهش ضربان قلب جنین همراه میگردد.
• بی حسی پاها
• خارش

زایمان سزارین

در این نوع زایمان با ایجاد برش یر روی شکم و رحم مادر نوزاد را دنیا می آورند.از عواملی که موجب این نوع زایمان میگردنند میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

• لیبر ( یا زایمان ) طول کشیده و یا متوقف شده
• نگرانی برای جنین .برای مثال ( ضربان قلب غیر طبیعی نوزاد و یا مشکلات جفت و بند ناف)
• چند قلویی
• مشکلات جفتی
• نوزادان بسیار درشت
• وضعیت قرار گیری بریچ یا نشسته
• عفونت هایی که قابل انتقال هستند مانند HIV و هرپس ( تبخال تناسلی فعال )
• مشکلات پزشکی مادر مانند فشار خون بالا یا دیابت

خانم هایی که سابقه زایمان سزارین قبلی دارند میتوانند امکان زایمان واژینال ( طبیعی ) در بارداری بعدی خود را دارند .این تصمیم بستگی به نوع انسزیون یا برشی دارد که در زایمان قبلی بر روی رحم انجام شده است از این رو شما حتما باید با پزشک خود در رابطه با زایمان طبیعی بعد از یک زایمان سزارین حتما صحبت نمایید.

مادران باید حتماقبل از زایمان سزارین تحت نظر قرار گرفته شوند از این رو در بیمارستان بستری میگردند و با انجام آزمایشات اولیه و کارگذار آنژیوکت جهت برقراری سرم و سونداژ ( وسیله ایی که به مثانه متصل میگردد جهت خروج ادرار و اندازه گیری میزان آن ) مادر آماده انتقال به اتاق جراحی میگردد. سپس با تزریق بی حسی نخاعی امادگی های لازم جهت سزارین انجام میگردد. در صورت هوشیار بودنپس از انتقال به بخش مادر فرایند در آغوش گرفتن و شیردهی صورت میگیرد. و درصورت نیاز مادر میتواند از جای خود بلند شود و راه برود پس از هوشیار شدن کامل سوند از مادر جدا میگردد و در نهایت با تشخیص پزشک حدود 2-4 روز پس از انجام سزارین مادر میتواند مرخص گردد.

گاها کرامپ و گرفتن عضلات را پس از انجام سزارین شاهد هستیم بخصوص در زمان شیردهی که جای نگرانی ندارد .درد در ناحیه برش سزارین ، خونریزی و یا ترشحات 4-6 هفته پس از انجام سزارین نیز طبیعی هستند .

مراقبت های بعد از سزارین:

-برای شش هفته از انجام کارهای سنگین و دشوار خانه خودداری نمایید.

-از خم و راست شدن بیش از حد یا کارهایی که به عضلات شکم فشار می آورد پرهیز کنید.

-سعی کنید هر روز کمی راه بروید و هر روز کمی بیشتر از روز قبل راه بروید.

-بعد از مرخص شدن از بیمارستان و رفتن به خانه میتوانید حمام کنید.

-پس از حمام کردن با استفاده از سشوار زخم را خشک کنید.

                                                                                    -برای خونریزی  واژینال ، از نوار بهداشتی استفاده کنید.                   

                                                                                    -از دوش واژینال یا تامپون استفاده نکنید

-اگر رانندگی میکردید بهتر است تا مدتی آن را انجام ندهید.

-تا شش هفته از انجام رابطه ی جنسی خودداری نمایید.

-روز های اول بعد از جراحی بهتر است غذاهای نرم و آبکی استفاده نمایید.

-یبوست باعث فشار روی ناحیه عمل میشود با رژیم غذایی درست مانع از آن شوید.

-محل زخم را تمیز و خشک نگه دارید.

- بیمارستان معمولا از پانسمان ضدآب برای شما استفاده میشود که میتوانید با همان پانسمان حمام کنید.

-سعی کنید هر روز دوش بگیرید.

-محل برش را بعد از  شستوشو  با باد شسوار و با رعایت کمی فاصله خشک کنید.

-راه جریان هوا را به زخم نبندید و همواره زخم را خشک نگه دارید.

-کش لباس زیر را روی زخم قرار ندهید.

-لباس های نخی  و گشاد بپوشید.

-وقتی زخمتان هنوز تازه است ، از شکم بند استفاده نکنید ، زیرا زخم را مرطوب نگه میدارد.

-پس از بهبود اولیه زخم ، بستن شکم بند مناسب است.

-بدون نظر پزشک کرم ،پماد یا لوسیون به زخمتان نزنید.

در صورت هر گونه مشکل لطفا سریعا به بیمارستان محل بستری مراجعه بفرمایید.

زایمان طبیعی

 زایمان طبیعی یک روند نرمان است که از زمان های بسیار قدیم تا به امروز در حال رخ دادن میباشد. این نوع زایمان حاوی 4 مرحله میباشد . مرحله اول مرحله ایی که درد های زایمان شروع شده و دهانه رحم شروع به باز شدن میکند .مرحله دوم مرحله ایی است که در آن نوزاد متوله میشود .مرحله سوم مرحله ایی است که جفت خارج میشود و مرحله چهارم حدود دوساعت بعد از زایمان است .

این نوع زایمان که یک روند طبیعی در سیستم بدنی مادران است به نوعی مطلوب ترین روش زایمان به حساب می آید .از فواید این نوع زایمان میتوان به موارد زیر اشاره داشت :

1. خونریزی کمتر نسبت به سایر روش ها
2. کاهش میزان مرگ و میر
3. ایجاد ارتباط عاطفی بیشتر
4. هزینه کمتر
5. شیردهی آسان
6. کمتر بودن دوران نقاهت نسبت به زایمان سزارین
7. کاهش وزن سریعتر و تناسب اندام
8. مشکلات کمتر در بارداری های بعدی
9. مدت نگه داری در بیمارستان کمتر

زایمان بی درد یا اپیدورال:

 یکی از روش های نوین کاهش درد در طی زایمان استفاده از زایمان طبیعی اپیدورال است. در این روش با کمک تزریق بی حسی در فضای درون ستون مهره ها، درد مادر در حین زایمان کمتر حس می شود.

اپیدورال چیست؟

اپیدورال یکی از روش های بی حسی موضعی، تزریق ماده ی بی حسی داخل فضای اپیدورال در ستون فقرات است. این روش در سال های اخیر طرفداران زیادی پیدا کرده است و اکثر خانم های بارداری که تمایل به انجام زایمان طبیعی دارند ، بی حسی اپیدورال را انتخاب میکنند.

این مسکن، فقط در بخش‌های خاصی از بدن احساس درد را از بین می‌برد. اپیدورال مسیر ارسال پیام‌های درد به مغز را از بخش پایینی ستون فقرات  مسدود می‌کند و در نیمه پایینی بدن درد را تسکین می‌دهد. بر اثر تزریق اپیدورال شکم‌تان بی‌حس می‌شود و در این ناحیه دیگر احساس درد نخواهید داشت.

در چه مرحله ایی از زایمان بی حسی اپیدورال تزریق میشود؟

در هر زمانی از زایمان میتوانید از بی حسی اپیدورال استفاده کنید اما اغلب زمانی انجام میشود که انقباضات قوی ایجاد شده باشد و دهانه رحم حدود 4-5 سانتی متر باز شده باشد.

انجام زایمان اپیدورال چه فوایدی دارد؟ممکن است، اپیدورال فشار خون شما را کاهش دهد که می‌تواند بر میزان اکسیژن ارسالی به فرزندتان تاثیر بگذارد. در صورتی‌که فشار خون شما بطور ناگهانی کاهش یابد مایعاتی به بدن شما تزریق می‌شود که باعث افزایش حجم خون و در نتیجه کاستی فشار خون گردد.

• بی حسی اپیدورال، تسکینِ درد عالی، مناسب و سریعی را فراهم می‌آورد.
• اگر زایمان شما طولانی شود، اپیدورال به شما اجازه استراحت می‌دهد. و به مادران کمک کند تا تجربه بهتری از زایمان داشته باشند.
• زمانی‌که راه‌های دیگر تسکین درد کمک دهنده نیستند، اپیدورال می‌تواند به شما در تسکین درد کمک کند.
• برخلاف برخی از داروهای مسکن، هنگام مصرف اپیدورال، هوشیار خواهید بود. یعنی هنوز متوجه انقباضات خودتان می‌شوید، اما دردی احساس نمی‌کنید.
• اگر دچار افزایش فشار خون هستید، استفاده از اپیدورال تاثیر جانبی مفیدی برای شما دارد و باعث کاهش فشار خون می‌شود

بی حسی اپیدورال چه تاثیری بر نوزاد میگذارد؟

ممکن است، اپیدورال فشار خون شما را کاهش دهد که می‌تواند بر میزان اکسیژن ارسالی به فرزندتان تاثیر بگذارد. در صورتی‌که فشار خون شما بطور ناگهانی کاهش یابد مایعاتی به بدن شما تزریق می‌شود که باعث افزایش حجم خون و در نتیجه کاستی فشار خون گردد.

انجام اپیدورال در چه افرادی ممنوع میباشد؟

همۀ مادران نمی‌توانند از این روش استفاده کنند. موارد منع استفاده از بی‌حسی اپیدورال :

• عفونت خونی
• اختلال در انعقاد خون
• در صورت پایین بودن فشار خون، به دلیل خونریزی یا مشکلات دیگر
• عفونت پوستی در ناحیۀ کمر به دلیل وارد شدن سوزن
• سابقۀ حساسیت به داروهای بی‌حسی ناحیه‌ای

مراقبت بعد از زایمان طبیعی:

-روی بخیه هان ننشینید.

-بهتر است از توالت ایرانی استفاده کنید.

-بعد از دستشویی ، زخم را با آب ولرم بشویید و سپس خود را خشک کنید.

-ساعاتی در روز بدون لباس زیر دراز بکشید تا زخمتان هوا بخورد.

-زخم را دستکاری نکنید و بدون اجازه پزشک روی آن پماد ، کرم یا لوسیون نزنید.

-از نوار بهداشتی ساده و بزرگ بدون پودر جاذب و یا رویه مشبک استفاده کنید.

-هرگز از تامپون استفاده نکنید.

- لباس زیر تنگ به همراه نوار بهداشتی ، از رسیدن هوا به زخم جلوگیری و روند خوب شدن زخم را کند میکند.

-نوار بهداشتی خود را هر دو تا چهار ساعت یک بار عوض کنید.

-در صورت وجود زخم ، از تجمع خون روی زخم این ناحیه جلوگیری کنید

-با رعایت رژیم غذایی از ابتلا به یبوست جلوگیری بفرمایید.

- لبنیات کم چرب مصرف کنید.

- مایعات زیاد و آب میوه خانگی بنوشید

-به سالاد و غذا ها روغن زیتون اضافه کنید.

-اجسام سنگین بلند نکنید.

- از فعالیت های زیاد و خسته کننده پرهیز کنید.

-خودتان را مجبور به آشپزی های طولانی مدت نکنید.

-مراقبت از دیگر کودکان را به کمک همسر یا شخص دیگری انجام دهید.

در صورت هر گونه مشکل لطفا سریعا به بیمارستان محل بستری مراجعه بفرمایید.
 

زایمان فیزیولوژیک

زایمان فیزیولوژیک به زایمان طبیعی گفته میشود که بدون دخالت هیچ گونه عوامل بیرونی مانند دارو و بی حسی صورت میگیرد . مادران خواهان این روش زایمان در طی دوران بارداری با گذراندن کلاس های آموزشی یاد میگیرند که چگونه با تکنیک های تنفسی و روش های مخصوص با درد زایمان مقابله کنند . در این نوع روش زایمان با ایجاد محیطی کاملا آرام تلاش بر آن است که مادر کاملا احساس راحتی کند .حضور یک همراه ( همسر یا مامای همراه ) موجب کاهش استرس مادر شده و احساس آرامش را برای مادر به ارمغان می آورد .در این روش زایمان عدم خوردن غذا و عدم تحرک ممنوع میباشد و مادر باید در یک شرایط کاملا راحت و آرام قرار بگیرد .

نکات مهم قابل توجه آن است که مادران در ابتدا نباید هیچ گونه منع زایمان طبیعی داشته باشند مثل جفت سرراهی و... ضمنا مادران باید در کلاس های آمادگی زایمان به همراه همراهشان شرکت نموده تا بتوانند این نوع زایمان را برگزینند .

مشکلات زایمانی

زایمان زودرس چیست؟

زایمان زودرس هنگامی رخ می دهند که انقباضات مکرر و پشت سر هم پیش از هفته 37 بارداری رخ دهند و به دنبال آنها دهانه رحم باز شود که به صورت زیر قابل دسته بندی هستند:

• زایمان زودرس در هفته های قبل از هفته 28 بارداری
• زایمان زودرس در هفته های 28 تا 32 بارداری
• زایمان زودرس در هفته 32 تا 37 بارداری

اگر زایمان در بین هفته 20 تا هفته 37 بارداری رخ دهد، به آن زایمان زودرس گفته می شود.  هر چه هفته بارداری کمتر باشد، زایمان زودرس مشکل ساز تر خواهد بود.

علل زایمان زودرس:

• زایمان زودرس در بارداری های قبلی
• بارداری دو قلویی یا چندقلویی
• مشکلات مرتبط با رحم، دهانه رحم یا جفت
• مصرف دخانیات یا داروهای مخدر
• برخی بیماری های مزمن مانند فشار خون بالا یا دیابت یا تیروئید
• رخدادهای پر استرس
• افزایش مایع دور جنین 
• خون ریزی و لکه بینی واژینال در طی بارداری
• وجود نقص جنینی
• فاصله کمتر از شش ماه بین دو بارداری
• عفونت دندان ها ، عفونت واژن یا عفونت مایع امنیون
• مشکلات لخته شدن خون
• عدم رعایت مراقبت های لازم در طی بارداری
• اضافه وزن یا کمبود وزن در طی بارداری
• بارداری به واسطه IVF
• مسمومیت بارداری
• کوتاهی دهانه رحم
• جفت سر راهی
• بارداری در زنان کمتر از 18 سال یا بالای 35 سال

علائم زایمان زودرس:

• افزایش ترشحات واژن
• تغییر نوع ترشحات
• خون ریزی یا لکه بینی واژینال
• درد در ناحیه زیر شکم
• دل درد با یا بدون اسهال
• احساس فشار در ناحیه لگن
• کمر درد

درمان زایمان زودرس:

درمان زایمان زودرس بستگی به علت آن و همچنین سنجش مزایا و معایب به تاخیر انداختن زایمان دارد.

1. تجویز آنتی بیوتیک
2. تجویز کورتیکواستروئید برای رشد ریه های جنین
3. تجویز توکولیتیک برای کنترل انقباضات رحمی
4. سرکلاژ دهانه رحم

پارگی زودرس کیسه آب:

در اولین هفته هاي که جنین داخل رحم تشکیل میشود، کیسه اي به دور او شکل میگیرد که درون این کیسه، مقداري آب وجود دارد.این مایع که براي ادامه حیات جنین لازم و ضروري است مایع آمنیوتیک نامیده میشود.جنین تقریبا در داخل این مایع شناور است. اگر جنین تحت فشار قرار بگیرد و میزان مایعات کاهش پیدا کند، ممکن است دچار عارضه ها و اختلال هاي جدي شود. این کیسه اغلب در زمان زایمان طبیعی پاره میشود ولی در برخی مواقع زودتر از زمان زایمان پاره میشود که در این صورت به آن پارگی زودرس کیسه آب میگویند.

علل شایع:

• عفونت هاي رحم ،دهانه رحم یا مهبل 
• مصرف سیگار
•  سابقه پارگی زودرس کیسه آب در بارداري هاي قبلی
•  بارداري چند قلویی که در برخی مواقع باعث کش آمدن رحم و پاره شدن کیسه آب میشود.
• ضربه ناشی از حوادث و تصادفات

علائم شایع:

شایعترین علامت پارگی زودرس کیسه آب، خروج مایع از واژن میباشد. خروج مایع از واژن میتواند به آرامی به صورت قطره قطره و یا بر عکس به صورت مداوم باشد.

عوارض احتمالی:

•  احتمال سزارین و به دنیا آمدن نوزاد به صورت نارس افزایش مییابد.
•  احتمال بروز عفونت در مادر و جنین وجود خواهد داشت.
•  احتمال ایجاد مشکلات تنفسی و صدمات مغزي در جنین وجود خواهد داشت.
• ممکن است افت فشارخون در مادر رخ دهد.
•  ممکن است دکولمان جفت رخ بدهد.

 تشخیص پارگی زودرس کیسه آب:

 اغلب زنان باردار هنگامی که مایع آمنیوتیک به صورت قطره، قطره از واژن آنها خارج میشود، آن را با ادرار اشتباه میگیرند. جهت بررسی دقیقتر این مایع آن را هنگامی که جذب یک دستمال شد از نزدیک به دقت مشاهده کنید. این مایع بیرنگ بوده و بویی متفاوت از بوي ادرار دارد. اگر احتمالا تشخیص دادید که دچار پارگی زودرس کیسه آب شده اید سریعا به پزشک مراجعه کنید.  پزشک یا ماما پس از معاینه و گرفتن شرح حال دقیق، دهانه رحم شما را بررسی میکنند تا ببیند که آیا دهانه رحم نرم شده و در حال باز میباشد یا نه و در صورت نیاز از دیگر روش هاي تشخیصی از جلمه سونوگرافی و آزمایش مایع ترشح شده استفاده میشود.

درمان پارگی زودرس کیسه آب:

•  در صورتی که کیسه آب شما پاره شده باشد، تا زمان به دنیا آمدن کودك خود باید در بیمارستان بستري شوید. 
• اگر پارگی کیسه آب زمانی رخ دهد که 37 هفته از بارداري شما گذشته باشد، کودك شما آمادگی به دنیا آمدن را خواهد داشت و شما هر چه سریعتر باید عمل زایمان را انجام دهید. هر چه زمان زایمان به تأخیر بیفتد احتمال بروز عفونت افزایش مییابد. مادرانی که در طی 24 ساعت پس از پارگی کیسه آب زایمان میکنند، احتمال عفونت را به حداقل میرسانند. در صورتی که پس از پاره شدن کیسه آب زایمان طبیعی به صورت خود به خود رخ ندهد از طریق تزریق داروهایی فرایند زایمان را تسریع میکنند.
•  اگر کیسه آب شما بین هفته 34 و 37 پاره شده باشد. ممکن است پزشک براي کاهش احتمال ایجاد عفونت،زایمان شما را جلو بیندازد. 
• در صورتی که پارگی کیسه آب قبل از هفته 34 رخ دهد، وضعیت شما کمی جدي تر خواهد بود. در صورتی که نشانه اي از عفونت درشما مشاهده نشود، پزشک سعی میکند تا با تجویز استراحت مطلق زمان زایمان شما را عقب بیندازد. داروهاي استروئیدي جهت بالغ شدن هر چه سریعتر ریههاي جنین تجویز میشود. به شما نیز براي جلوگیري از ایجاد عفونت آنتی بیوتیک تزریق میشود. وضعیت شما و جنین شما دائما بررسی میشود و زمانی که پزشک تشخیص داد ریه هاي جنین شما به اندازه کافی بالغ شده است، اقدامات لازم جهت زایمان شما را انجام میدهد. 
• پس از این که نوزاد شما به دنیا آمد، اقدامات لازم جهت نگهداري او در بیمارستان صورت میگیرد و نوزاد شما به بخش ویژه نوزادان نارس منتقل شده و تحت نظارت قرار میگیرد.
•  

 دارو درمانی:

•  کورتیکواستروئیدها: اگر شما در هفته 24 تا 34 بارداري خود باشید، پزشک شما ممکن است تزریق استروئید قوي را جهت سرعت بخشیدن به بلوغ ریه جنین توصیه کند. بعد از هفته 34، ممکن است ریه هاي کودك شما به اندازه کافی بالغ شده باشند که بدون استروئید قادر به زایمان باشید. 
• داروهاي توکولیتیک: انقباضات رحمی را مهار میکنند. این دارو بیشتر از دو روز قادر به عقب انداختن زایمان زودرس نمیباشد. 
• آنتی بیوتیک: براي جلوگیري از ایجاد عفونتها.
•  

زایمان پس از موعد:

اغلب نوزادان طی هفته‌های ۳۹ تا ۴۰ بارداری به دنیا می‌آیند. اگر نوزاد تا هفتۀ ۴۲ به دنیا نیاید، بارداری طولانی‌مدت یا پست‏‌ترم (Postterm) نامیده می‌شود. بارداری طولانی‌مدت می‌تواند خطراتی را برای مادر و جنین ایجاد کند و نیاز به مراقبت‌های پزشکی خاص دارد.

علل زایمان پس از موعد چیست؟

مشخص کردن زمان دقیق شروع حاملگی شایع ترین علت زایمان پس از موعد می‌باشد. در مواردی که زمان شروع حاملگی مشخص باشد علت زایمان پس از موعد ناشناخته است. فاکتورهای مختلفی وجود دارد که باعث می‌‌شوند بیمار در معرض خطر قرار بگیرد. ریسک بروز زایمان پس از موعد در اولین بارداری و زمان زنانی که سابقه زایمان پس از موعد را دارند بیشتر مطرح می‌شود. فاکتورهای ژنتیکی نیز در چنین وضعیتی نقش مهمی را ایفا می‌کنند.

عوارض زایمان پس از موعد:

• جدا شدن جفت
• مشكلات تنفسي نوزاد
• مرده زايي
• كاهش مايع آمنيون
• مشکلات ناشی از بزرگ بودن جنين
• کاهش یا توقف رشد نوزاد 
• دیسترس جنینی منجر به کاهش ضربان قلب جنین
• ورود اولين مدفوع جنين(Meconium) به مسیر تنفسی او

درمان زایمان پس از موعد:

غربالگری دقیق جنین :

در اکثر موارد پزشک انجام تست‌های مخصوص غربالگري جنين را در مواردی که از زمان زایمان گذشته است توصیه می‌‌کند. این آزمایشات به او کمک می‌‌کند اطلاعات خوبی را در ارتباط با سلامت جنین و خطرات مرتبط با تداوم بارداری به دست بیاورد

تست بدون استرس :

تست بدون استرس با هدف ارزیابی ضربان قلب انجام ميشود که اطلاعات خوبی در رابطه با وضعیت سلامت جنین در اختیار ما میگذارد.

بیوفیزیکال پروفایل :

عدد بیوفیزیکال پروفایل با توجه به ارزیابی سلامت جنین محاسبه می‌شود و شامل ۵ مهم، تست بدون استرس و سونوگرافی از ۴ پارامتر جنین است که عبارتند از حرکات بدن جنین، تعداد تنفس او، حجم بدن جنین و حجم مایع آمنیوتیک. پزشک هر بخش را به صورت مجزا ارزیابی می‌کند و در صورتی که عدد به دست آمده ده باشند وضعیت جنین طبیعی است در غیر این صورت و جنین وضعیت غیر طبیعی دارد. بالاترین عددی که ممکن است به دست بیاید ده می‌باشد. گاهی اوقات پزشک تست بدون استرس را حذف می‌کند که در این حالت حداکثر تعداد نهایی حدود هشت می‌باشد. حجم مایع آمنیوتیک و بسیار مهم در نظر گرفته می‌‌شود زیرا کاهش حجم آن به معنای علامت هشدار در تغییر سطح گردش خون به جنین محسوب می‌شود. در برخی موارد تجمع مایع آمنیوتیک طی مدت کوتاهی و حتی طی مدت چند روز کاهش پیدا می‌کند.

زایمان القایی:

القای زایمان یا اینداکشن (Induction) به معنی استفاده از دارو یا سایر روش‌ها برای شروع انقباضات رحمی است که منجر به تولد نوزاد می‌شود.

القای زایمان زمانی انجام می‌شود که انقباضات رحمی هنوز شروع نشده و ادامه بارداری برای مادر یا جنین خطرناک است. برای مثال می‌توان از پارگی زودرس کیسه آب‌، رشد نامناسب جنین و بیماری‌های زمینه‌ای مادر نظیر دیابت یا فشارخون بالا نام برد. 

آماده سازی دهانه رحم برای زایمان
قبل از اینداکشن، دهانه رحم بایستی نرم و تا حدودی متسع یا اصطلاحا آماده (Ripe) باشد. این تغییرات از چند هفته قبل از زایمان شروع می‌شود و بر اساس میزان نرم بودن‌، محل قرار گیری دهانه رحم و مقدار اتساع به آن امتیاز از صفر تا ۱۳ می‌دهیم که بیشاپ اسکور گفته می‌شود. اگر بیشاپ اسکور کمتر از ۶ باشد یعنی دهانه رحم مناسب زایمان نیست و قبل از القای زایمان بایستی آماده شود.

یکی از داروها اکسی توسین است که هورمون شروع کننده انقباضات رحمی می‌باشد قرص‌های پروستاگلاندین به صورت خوراکی، زیر زبانی یا واژینال تجویز می‌شود و به شروع انقباضات رحمی و آماده سازی دهانه رحم کمک می‌کند. پاره کردن کیسه آب هم باعث شروع انقباضات و یا تشدید آنها می‌شود. طولانی شدن پارگی کیسه آب احتمال عفونت را بیشتر می‌کند.

گاهی وقت‌ها القای زایمان موفقیت آمیز نیست و ممکن است نیاز باشد تا پس از مدتی استراحت و توقف، دوره بعدی القای زایمان شروع شود و یا نیاز به سزارین وجود داشته باشد. مخصوصا در زایمان اول و یا زمانی که دهانه رحم آماده نیست این احتمال بیشتر است.